Betekenis Feest van Ongezuurde Broden

Door: Christian Verwoerd

Deze week is het Bijbelse ‘Feest van ongezuurde broden’. Het pesach/pascha wat afgelopen zaterdag was (met volle maan), loopt direct over in 7 dagen van ongezuurd eten, zonder gist. Gist staat symbool voor de zonde. Dat pesach (het feest van de verlossing door het bloed van het Lam) direct wordt gevolgd door het ongezuurde brodenfeest, laat zien dat onze verlossing een leven van heiligmaking zou moeten bewerken, en dat we de zonde (gist) wegdoen.

Paulus schrijft daarover:

“Verwijder dan het oude zuurdeeg, opdat u een nieuw deeg zult zijn. U bent immers ongezuurd, want ook ons Paaslam is voor ons geslacht: Christus. Laten wij dus feestvieren, niet met oud zuurdeeg, ook niet met zuurdeeg van slechtheid en boosaardigheid, maar met ongezuurde broden van oprechtheid en waarheid” (1 Kor. 5:7,8)

Een groot probleem vandaag de dag in de christenheid is, dat mensen niet meer de noodzaak van heiligmaking zien. De Hebreeenbrief zegt: “…zonder heiligmaking zal niemand de Heer zien.”, en Jezus zegt zelfs: “Niet een ieder die zegt ‘Heere, Heere, zal ingaan in het Koninkrijk van God, maar alleen hij die de wil doet van Mijn Vader die in de hemel is.”

De Bijbel is er overal duidelijk in, dat wanneer je wilt delen in de opstanding van Jezus, het eeuwige leven, je ook zal delen in Zijn lijden, het leren verliezen van je eigen wil. We zijn niet meer van onszelf, maar we leven voor Hem. Het oude is voorbij gegaan, alles is nieuw geworden. Is dat ook zichtbaar in ons leven? Of leven we nog precies hetzelfde als de wereld zonder God?

Ik ben er van overtuigd dat er een veel krachtiger getuigenis van ons uit zou gaan als die verandering ook echt werkelijkheid zou worden. We moeten anders durven zijn dan de wereld om ons heen, want we zijn bevrijd uit Egypte, wat een bolwerk was van afgoderij, toverij en duisternis. De wereld heeft behoefte aan het zien van het licht, aan levens die ongezuurd en niet opgeblazen zijn door gist/zonde.

Tijdens het pesachfeest worden bittere kruiden gegeten, om te herinneren hoe bitter de slavernij van Egypte was. Ook wij mogen nooit vergeten wat voor bitterheid/ellende de zonde zal geven, en dat het leven zonder de verlossing van het Lam echt tot het verderf zal leiden. We zijn niet zomaar verlost van een moeilijk leven, of om het leven wat aangenamer te maken. Het is een verschil tussen leven en dood.

Pas als we beseffen van wat voor ellende we verlost zijn, het eeuwige verderf, zullen we ECHT feest kunnen vieren. Dan wordt onze bevrijding zo diep en groot, en zullen we graag voor Hem willen leven, en komen we er ook achter dat Hijzelf Degene is die Zijn heiligheid in ons bewerkt.”